เมืองขึ้น adj คือ
"เมืองขึ้น adj" จีน
- เม น. แม่. ( ข. ).
- เมือ ก. ไป, กลับ.
- เมือง น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
- เมืองขึ้น น. เมืองที่เป็นข้าขอบขัณฑสีมา, ประเทศที่อยู่ในปกครองของประเทศอื่น.
- มือ ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ขึ้น ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
- adj ผู้ที่อ่อนแอ ผู้มีจิตใจอ่อนแอ ผู้มีสุขภาพอ่อนแอ
- การล่าเมืองขึ้น การล่าอาณานิคม
- ซึ่งไม่เป็นเมืองขึ้น ซึ่งปกครองตนเอง ซึ่งเป็นอิสระ ซึ่งเป็นเอกราช ซึ่งไม่อยู่ในบังคับ
- ตกอยู่เป็นเมืองขึ้น ตกอยู่ในมือ ตกอยู่ภายใต้การครอบครอง
- ลัทธิล่าเมืองขึ้น จักรวรรดินิยม ลัทธิล่าอาณานิคม
- เมืองหลวงของไต้หวัน ไทเป กรุงไทเป
- กองขึ้น กองกัน ซ้อนกัน สะสม เข้าด้วยกัน เพิ่มขึ้น
- ของขึ้น 1) n. การที่ของศักดิ์สิทธิ์ประจำตัวแสดงอิทธิฤทธิ์ขึ้นมา 2) n. การแสดงความกล้าอย่างบ้าบิ่นซึ่งไม่ใช่ปกติวิสัย
มือถือ